جلوی میز کوچک قهوه‌ای رنگ مخصوص ریش تراشی ایستاد، فرچه‌اش را توی پیاله‌ای با طرح گل‌های آبی که روی میز گردی قرار داشت، چرخاند، کمی آب گرم از یک پارچ مسی در آن ریخت، و بعد کف صابون را به صورت خود مالید و تیغ دسته آبنوسی را که به خوبی تیز کرده بود، بیرون کشید. تراشیدن ریش برای چارلز داروین ۲۲ ساله، مطبوع و نه چندان دشوار بود، چون   ادامه ...