انتونیو-در حقیقت نمی‌دانم سبب اندوه من چیست. ولی این غم مرا آزاد می‌دهد. شما می‌گوئید باعث آزار شما هم هست ولی باید بدانم که چگونه دچار آن شدم و گرفتارش گشتم و سرچشمهء آن چیست و از چه به وجود آمده، این اندوه چنان عقل را از کف من ربوده است که در مورد شناسائی وجود خویش حیران شده ام. سالارینو- ضمیر تو در روی همان اقیانوسی در تلاطم است   ادامه ...