با یک اسم معروف نمیتوان تشخیص داد که «ستار» پسر «استاد حیدر نیزهساز دیلمانی» در کدام نقطه از «لاهیجان» قدیم سکنی داشت.
در اوایل قرن هشتم، «لاهیجان» بعضی مردابها در حدود دریا تشکیل میداد که اراضی مشجر و نیمهخش کرا از هم مقطو میساخت، خانههای دهاتی که نمای آنها گنبدهای علفی و دودزدهای بیش نبود به فاصلههای بیعیده، این اراضی را آباد میکردند.
ناحیه بین «لاهیجان کنونی و «دهکا» از حوالی راهی که امروز به «صیقل سرا» و «رودنبه» و «ده شال» میرود، مملو از درختهای جنگل انار و تمشک بود.
این هیئت، ساحل چپ خلیج بسیار طویلی را آرایش میداد که مرقد «زاهد معروف گیلانی» تنها بنای منزوی ساحل آن محسوب میشد.
صیادهای دهاتی در شبهای پاییز و زمستان، آن فضا را از صدای خود پر میکردند.
قلت جمعیت، سایر اوقات، آن مکان را غمنا به نظر میآورد…
■ مرقد آقا
• نیما یوشیج
• انتشارات مرجان