رود جیحان از جنوب دشت آناوارزا میگذرد، از کوه همیته تا به صخرهلاخهای آناوارزا، در مسیری مستقیم، بی پیچ و خمی چندان، سرازیر میشود. در پارهای نقاط آب زمین را عمیقا کنده گهگاه، خاک سست با سر و صدای بسیار بر سطح آب فرو میریزد و بریدگیهای عمودی که گویی با شمشیر بریدهاند دندانه دندانه شده، در کنارههای رودخانه، خلیج گونههای کوچک شنی پدید میآورند.
در بعضی نقاط رودخانه شنریزههای خود را پهن میکند و در دشت دامن میگسترد. در این نقاط، در کم عمقی روشن آب، هزاران ماهی سوفِ درشت، غرق در نور، پشت سر هم میلغزند و موج میزنند. کنارههای رودخانه پر از نیزارهای کوچک است که در این نیزارها قورباغههای درشت سبزرنگ و مرغان ماهیخوار گردن دراز به رنگ ابر در گردشند…
■ شاهین آناوارزا
• یاشار کمال
• ترجمه ایرج نوبخت
• نشر نی