هنگامی که از دروازه رم، واقع در جنوب شهر، از پلاسان خارج می‌شویم، در سمت راست راه نیس، پس از اولین خانه‌های حومه، زمین بایری دیده می‌شود که در آن ناحیه به میدان سن میتر معروف شده است.
میدان سن میتر چهارگوشهء درازی است که وسعتی دارد و در امتداد پیاده‌رو، این راه گسترده است و نواری از علفهای لگدمال‌شده پیاده‌رو آن را از جاده جدا می‌سازد. یک سوی آن، در سمت راست، کوچه‌ای قرار دارد که به یک بن بست منتهی می‌شود، یک ردیف خانه‌های مخروبه‌اش دور تا دور میدان را گرفته‌اند. دست چپ و انتهای میدان، با دو دیواری که خزه محوش کرده است بسته می‌شود. بالای این دو دیوار، شاخه‌های بلند درختان توت ژامف‌رن قرار دارد. ژامف‌رن قطعه زمین بزرگی است که در ورودی آن پایین‌تر در حومه است. میدان، که به این ترتیب از سه طرف بسته است، محلی است که به جایی منتهی نمی‌شود و فقط گردش‌کنندگان از میان آن می‌گذرند. در این محل سابقا گورستانی بود که تحت حمایت سن‌میتر قرار داشت…
■ دارایی خانواده روگن
• امیل زولا
• ترجمه محمد غیاثی
• انتشارات نیلوفر
