پنج سطر

دماوندسفید، در قاب، آویزان بود به دیوار کنار پنجره ی مشرف به باغ کافه نادری. نورچراغ از سقف بلند کافه، مورب افتاده بود به دیوار ورودی غذاخوری، تصویری بود از برگ پنچه مانند سبزی با قطره درشت شبنمی در رویش، که در تابندگی چراغ لغزنده می نمود. دیوار کنار فرورفتگی سالن کافه، تصویر دیگری داشت در قاب، از دروازه قدیمی تهران قاجاری با کاشیکاری هایی بر سردر و در پشت دروازه آن در دوردست تر، در آبی آسمانی شفاف، نمای البرز پیدا بود…

■ کافه نادری

• رضا قیصریه
• نشر ققنوس