هیچ وقت خدا یک چیز واقعی را; حالا هرچه می خواهد باشد، پشت یک ظاهر دروغین پنهان نکرده ام. یعنی یاد نگرفته ام عکس چیزی باشم که هستم. یا به چیزی تظاهر کنم که به بعضی آدمها، منزلت معنوی می دهد. از این منزلت های معنوی دروغینی که خوب به شان دقیق شوی; تصنعی بودن شان پیداست. پس بی هیچ تکلفی، به تان میگویم و برایم اهمیتی ندارد که تا   ادامه ...

کِی بوددر بچگی که اول بار چیزهایی راجع به صید قزل آلا در آمریکا شنیدم؟ از که؟ گمانم از پدرخوانده ای، کسی. تابستان ١٩۴٢. پیرمردِ مست از قزل آلا برایم می‌گفت. وقتی قادر به حرف زدن بود، جوری قزل آلا را وصف می‌کرد که انگار از یک فلز گرانبها و هوشمند حرف می‌زند. نقره ای صفتی نیست که احساس مرا،‌ وقتی او برایم از صید قزل آلا می‌گفت، به درستی   ادامه ...

آهوی سپید و زیبا، دوبره آهو، دشت سبز و یک روز پرآفتاب در زیر آسمان بلند آبی. آهو با بره هایش در دشت فراخ و سبز، خوش می خرامید و خوش می چرید. بره آهوها تازه داشتند چریدن یاد می گرفتند، چون دیگر باید شیرنوشیدن از پستان مادر را کنار میگذاشتند. آرامشی بود، آرامشی فراهم بود. دشت و نسیم و آفتاب و آسمان بلند، در کنار جنگل افلاک، ایمنی و   ادامه ...

کلیمانجارو کوه پوشیده از برفی است که ۶۰۰۰متر ارتفاع دارد و می گویند بلندترین کوه آفریقاست. قله شرقی آن در ماسایی “نگاجه نگایی” یا خانه خدا نام دارد. نزدیک این قله لاشه خشک شده و یخزده پلنگی قرار دارد. کسی توضیح نداده که پلنگ در این ارتفاع دنبال چه چیزی بوده است. مردگفت: “خوبیش اینه که درد نداره.آدم از همین موضوع می فهمه که شروع شده.” …”جدی میگی؟”…”آره..با وجود این،   ادامه ...

دماوندسفید، در قاب، آویزان بود به دیوار کنار پنجره ی مشرف به باغ کافه نادری. نورچراغ از سقف بلند کافه، مورب افتاده بود به دیوار ورودی غذاخوری، تصویری بود از برگ پنچه مانند سبزی با قطره درشت شبنمی در رویش، که در تابندگی چراغ لغزنده می نمود. دیوار کنار فرورفتگی سالن کافه، تصویر دیگری داشت در قاب، از دروازه قدیمی تهران قاجاری با کاشیکاری هایی بر سردر و در پشت   ادامه ...